سنگ مرمریت

سنگ مرمریت

بسیاری از افراد سنگ مرمریت و سنگ اونیکس را یکی می‌دانند اما این دو سنگ از نظر ظاهری و کاربردی کاملا متفاوت هستند. مقاومت فشاری سنگ مرمریت بالاتر از سنگ تراورتن و پایین‌تر از سنگ گرانیت است. مرمریت به دلیل زیبایی، استحکام و مقاومت در مقابل آتش، سنگی با ارزش و کارامد به شمار می‌رود.

به گزارش سنگستان محلات، مرمریت ترکیبی از سنگ‌های دگرگون شده و آهکی است. وزن این نوع سنگ سنگین‌تر از سنگ آهک معمولی است و از بلور‌های کلسیت تشکیل شده است. 

این سنگ بر اثر رسوب سنگ‌های آهکی و حرارت و فشار به وجود می‌آید. حرارت و فشار تدریجی و طولانی مدت باعث دگرگون شدن بافت و ساختار سنگ‌های آهکی شده و این سنگ‌ها را به تدریج به سنگ مرمریت تبدیل می ‌کند.

وزن سنگ‌های آهکی دگرگون شده مثل مرمریت از سنگ‌های آهکی بیشتر است با این‌حال مرمریت در ردۀ سنگ‌های نرم دسته بندی می‌شود.

سنگ مرمریت حاصل تغییرات سنگ‌های آهکی است. میزان این دگرگونی و رشد کریستال‌ها باعث ایجاد سنگ های «مرمریت»  مختلفی می‌شود؛ سنگ مرمریت با بلور درشت و در رنگ‌های سفید یا خاکستری را در اصطلاح « کریستال» می‌گویند و به مرمریت بلور سفید نام «چینی» داده‌اند. درمرمریت «ابری» نوارهای غیرموازی وجود دارد که این نوارها به دلیل تجمع کانی‌های تیره و روشن به وجود آمده است.

کانی‌ اصلی و سنگ مادر مرمریت، کلسیت است که اغلب با آراگونیت و در برخی موارد با دولومیت ترکیب می‌شود. کلسیت‌ها در حقیقت حاصل تبلور کربنات کلسیم هستند.

سنگ مرمریت خالص، سفید رنگ است، اما انواع رنگی آن به علت وجود ناخالصی‌های مختلف اعم از هماتیت، لیمونیت، کوارتز و ترکیبات کربنی ایجاد می‌شوند و رنگ‌هایی مثل کرم، قرمز، قهوه‌ای، صورتی، سیاه، خردلی، سبز و ... را ایجاد می کنند.

تابش شدید آفتاب در یک مدت زمان طولانی به سنگ مرمریت آسیب می زند. بهتر است که از این سنگ در محل‌هایی که در مجاورت دائمی با شرایط جوی سنگین هستند خودداری کنیم. مهمترین کاربرد سنگ مرمریت در فضای داخلی ساختمان است.

به  دو شرط می توانیم از سنگ های مرمریت در فضاهای خارجی استفاده کنیم: اول اینکه سنگ بسیار ضخیم باشد دوم اینکه سطح سنگ  تیشه ای و غیربراق باشد. مثال معروف آن برج آزادی است که در آن از مرمریت «shahyadi» استفاده شده است، آن هم با سطحی غیر براق و به صورت ناصاف و ضخیم.