به گزارش سنگستان محلات، سنگ اونیکس از دگرگونی سنگ آهک به وجود می آید. کانی اصلی تشکیل دهنده این سنگ کلسیت است. سنگ اونیکس علاوه بر معماری در هنر مجسمه تراشی به دفعات مورد استفاده قرار گرفته است. این سنگ برای ساخت مجسمه هرکول، تندیس حضرت داوود، مجسمه پیه تا، بنای تاج محل، معبد آرتمیس و کتابخانه عمومی شهر نیویورک مورد استفاده قرار گرفته است. از این سنگ برای بناهای زیارتی و حرم‌های ائمه (ع) نیز استفاده می‌شود. 

هر چه سنگ اونیکس خالص تر باشد سفیدتر است. نا خالصی‌هایی مانند اکسید آهن، سیلیس، میکا، سرپانتین و گرافیت سبب می‌شود که این سنگ‌ با طیف رنگ‌های متفاوت دیده شود.

معدن این سنگ در ایران به وفور یافت می‌شود. استان‌های آذربایجان شرقی، خراسان، کرمان، کردستان و شهرستان محلات دارای بیشترین معادن اونیکس هستند.

سنگ اونیکس به نور خورشید و رطوبت واکنش نشان داده و به مرور زمان دچار رنگ پریدگی می شود به همین دلیل این سنگ بیشتر در دکوراسیون داخلی مورد استفاده قرار می گیرد. جذب آب اونیکس کمتر از یک درصد است. سنگ اونیکس این قابلیت را دارد که نور را در لایه داخلی خود منعکس و روشنی محیط را چند برابر ‌می کند.

شهرعشق آباد پایتخت ترکمنستان به علت استفاده گسترده از سنگ اونیکس سفید به شهر اونیکس معروف بوده و نام آن در کتاب رکوردهای گینس به ثبت رسیده است.

سنگ اونیکس حرارت را در خود نگه نمی‌دارد از این رو سطح آن همواره خنک است و این خنکی را به محیط منتقل می‌کند. اونیکس به سادگی تمیز می‌شود و گرد و غبار بر روی آن باقی نمی‌ماند . اونیکس در برابر هوازدگی، گازها، آلودگی و باران‌های اسیدی مقاومت کمی دارد. 

در بازارهای تجاری دو نوع سنگ اونیکس یافت می شود: سنگ  اونیکسی که در ساختمان سازی کاربرد دارد و سنگ  اونیکسی که در جواهر سازی مورد استفاده قرار می گیرد. سختی سنگ اونیکسی که در ساختمان سازی کاربرد دارد 3  و سختی سنگ اونیکسی که در جواهرات کاربرد دارد 7 می باشد.

ایرانیان و هندی های باستان اعتقاد داشتند که سنگ اونیکس برای درمان صرع مفید است. یونانیان و رومیان باستان از سنگ اونیکس به عنوان طلسمی برای مقابله با دشمن استفاده و همیشه یک تکه از آن را با خود حمل می کردند. به باور آنها این سنگ تحت تاثیر خدای جنگ و اسطوره رومی بوده و قابلیت این را دارد که شجاعت هرکول را به شخص ارزانی کند.